شرکت اپل

تأسیس	کالیفرنیا، آمریکا (۱ آوریل ۱۹۷۶)
افراد مهم	استیو جابز استیو وزنیاک
زمینه فعالیت	سخت‌افزار نرم‌افزار
محصولات	مک‌بوک، مک‌بوک‌پرو، مک‌بوک‌ایر، آی‌مک، آی‌پاد، آی‌فون، آی‌تونز، اپل تی‌وی، سافاری، آی‌لابف، آی‌وُرکس
درآمد	۲۴ میلیارد دلار (در سال ۲۰۰۷)
تعداد کارکنان	۱۷٬۷۸۷ تمام وقت؛ ۲٬۳۹۹ پاره وقت (۳۰ سپتامبر ۲۰۰۶)
وب گاه	www.apple.com

شرکت اَپِل (.Apple Inc) پیشتر شرکت کامپیوتری اپل (.Apple Computer Inc) یک شرکت چند ملیتی آمریکایی است که در شهر کوپرتینو در ایالت کالیفورنیا، واقع در دره سیلیکون کشور آمریکا قرار دارد و کسب و کار اصلی آن فناوری‌های رایانه‌ای است.

این شرکت در دهه‌ٔ هفتاد میلادی با معرفی ریزرایانه‌های اپل I، اپل II، اپل III و پس از آن مکینتاش به بازار به آغاز و گسترش نوعی رایانه‌ شخصی کمک فراوانی نمود.

اپل معمولاً به تولید سخت‌افزارهای نوین و دارای طراحی صحیح معروف است. از محصولات سخت‌افزاری این شرکت می‌‌توان آی‌پاد، آی‌مک، آی فون را نام برد.

همچنین این شرکت در زمینه‌ٔ تولید نرم‌افزار هم فعالیت دارد. نرم‌افزارهای آی‌تونز، آی‌لایف و سیستم عامل مورد استفاده در رایانه‌های این شرکت مک‌اواِس ۱۰ نیز نمونه‌هایی از فعالیت نرم‌افزاری این شرکت هستند.

ریاست این شرکت برعهدهٔ استیو جابز است. وی همراه با استیو وزنیاک بنیانگذار شرکت نیز بوده‌است.

 تاریخچه

مرکز شرکت اپل در میدان «بی‌نهایت» شهر کوپرتینو در ایالت کالیفرنیای آمریکا.

 نقطه آزاد (۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰)

کمپانی اپل در سال ۱۹۷۱ با دوستی استیو وازنیاک ۲۱ ساله مهندس کامپیوتر و استیو جابز ۱۶ ساله متولد شد به طوری که با گذشت شش سال از آشنایی این دو نفر در سال ۱۹۷۷ این کمپانی با معرفی کامپیوتر شخصی Apple I که در گاراژ خانه جابز به صورت دستی ساخته شده بود رسما با نام تجاری Apple Computer Inc به بازار تکنلوژی وارد شد و توانست ظرف مدت کوتاهی با فروش تعدادی از این مدل کامپیوتر شخصی، اعتباری برای خود دست و پا کند. بلافاصله در سال ۱۹۷۷ اپل نوع دیگری از کامپیوتر شخصی یعنی Apple II را وارد بازار کرد که به دلیل مجهز بودنش به فلاپی درایو ۵٫۲۵ اینچی از رقبای دیگر خود در آن دوره نظیر Commodore که از نوار مغناطیسی برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده می‌کرد، پیشی گرفت. در سال ۱۹۸۰ اپل سعی کرد با معرفی مدل Apple III که به نوعی بهینه شده سری Apple II به شمار می‌آمد با بزرگ‌ترین رقیب آن دوره یعنی آی‌بی‌ام که با تجهیز کامپیوترهای خود به سیستم عامل DOS توانسته بود سهم زیادی از بازار فروش را به خود اختصاص دهد، وارد رقابت جدی شود اما به دلیل ایراداتی که در طراحی این مدل وجود داشت مجبور شد تا صدها دستگاه از Apple III فروخته شده را به کمپانی برگردانده و از همین جا با تعیین و تشخیص راه‌حل‌های ممکن برای رفع مشکل مدل Apple III ایده ساخت مدلی جدید خلق شد.

 لیزا و مکینتاش (۱۹۸۱ تا ۱۹۸۹)

در سال ۱۹۸۳ اپل با ارائه مدل «لیزا» (Lisa) که اولین کامپیوتر مجهز به ماوس و سیستم عامل دارای واسط گرافیکی، آیکون‌ها و پنجره‌ها بود توانست انقلابی بزرگ در زمینه کامپیوترهای شخصی به وجود آورد. بعد از آن در سال ۱۹۸۴ سیستم عامل مکینتاش توسط اپل در حالی روانه بازار شد که تبلیغات بسیار گسترده ای برایش انجام گرفته بود. ظهور مکینتاش و ارائه نسخه‌های مختلف برنامه‌های نشر رومیزی توسط کمپانی ادوبی (Adobe) نظیر PageMaker و بعدها برنامه ساخت انیمیشن موجب شد تا مکینتاش در بین انتشارات و سازندگان فیلم و موسیقی طرفداران بسیاری پیدا کند. بسیاری از نرم‌افزارهای مشهور کنونی مانند مایکروسافت ورد و ادوبی فتوشاپ اولین بار برای کامپیوتر مکینتاش نوشته شدند.

اواسط دهه ۱۹۸۰ اپل دارای دو دپارتمان بود: یکی روی سری‌های Apple II که خاص کاربران خانگی بود و دیگری روی سیستم‌های مکینتاش که مخصوص کاربران حرفه ای طراحی شده بود و به نوعی روی این دو دپارتمان تحقیقات بسیاری را انجام داد اما با تمام این تلاش‌ها و تحقیقات مکینتاش نتوانست به سهم بازاری مشابه دهه ۷۰ کامپیوترهای Apple II دست پیدا کند، اما همچنان به رقابت خود با کامپیوترهای IBM ادامه داد.

 دوران طلایی (۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱)

ارائه مدل جدیدی از کامپیوترهای قابل حمل توسط اپل در سال ۱۹۸۹ به نام Macintosh Portable کلید خورد و بعد از آن نوت بوک PowerBook وارد بازار شد. نوت بوکی که با همکاری کمپانی سونی و به کارگیری باتری‌های دو ساعته، صفحه مانیتور ۹ اینچی و هارد درایو ۲۰ مگابایتی به فرمی کاملاً ارگونومیک طراحی شده بود توانست در سال ۱۹۹۱ سود زیادی را نصیب این کمپانی کند. این دوران به قدری در دوران کاری اپل سودآور و درخشان به شمار می‌آید که از آن به عنوان "دوران طلایی" یاد می‌کنند.

همکاری بزرگ (۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷)

اواسط دهه ۱۹۹۰ اپل متوجه شد که باقی ماندن در بازار رقابت با سایر کمپانی‌ها نیازمند ایجاد تحولاتی در ساختار مکینتاش است و جالب اینکه در میان حیرت همگان، این کمپانی در سال ۱۹۹۴ با رقیب دیرینه خود یعنی آی‌بی‌ام و همچنین کمپانی سازنده پردازنده موتورولا پیمان همکاری بست و پلت فرم‌های جدیدی به نام PreP را که شامل سخت افزارهای آی‌بی‌ام و موتورولا به همراه نرم‌افزارها و سیستم عامل‌های طراحی شده توسط اپل بود روانه بازار کردند.

 پیوند به بیرون

وب‌گاه رسمی شرکت رایانه‌ای اپل

بزرگترین بانک نرم افزاری مک در ایران

انجمن کاربران ایرانی مکینتاش

هسته سیستم عامل

هسته سیستم عامل (Operating System's Kernel) یا به اختصار «هسته» مهم‌ترین قسمت هر سیستم عامل است.

هسته سیستم عامل، عبارت است از یک مجموعه نرم‌افزار، که وظیفه مدیریت منابع سیستم، و ارتباطات بین نرم افزارها و سخت افزار سیتم را بر عهده دارد.

هسته به مولفه هایی تقسیم شده است که هر کدام، وظیفه خاصی بر عهده دارد. مولفه های اصلی هر هسته سیستم عامل، در شکل زیر نشان داده شده است.

در شکل بالا، قسمتی که با رنگ قرمز نشان داده شده، هسته سیستم عامل است. همانطور که ملاحظه می‌شود، تمام عملکرد اصلی سیستم عامل (یعنی مدیریت منابع سخت افزار، مدیریت پردازش ها، مدیریت حافظه و...) را هسته آن انجام می‌دهد.

مدیریت حافظه

مدیریت حافظه و فضای ذخیره سازی

سیستم عامل در رابطه با مدیریت حافظه دو عملیات اساسی را انجام خواهد داد :

• هر پردازه یه منظور اجراء می بایست دارای حافظه مورد نیاز و اختصاصی خود باشد .

• از انواع متفاوتی حافظه در سیستم استفاده تا هر پردازه قادر به اجراء با بالاترین سطح کارآئی باشد.

سیستم عامل در ابتدا می بایست محدوده‌های حافظه مورد نیاز هر نوع نرم افزار و برنامه‌های خاص را فراهم نمایند. مثلا" فرض کنید سیستمی دارای یک مگابایت حافظه اصلی باشد. سیستم عامل کامپیوتر فرضی، نیازمند 300 کیلو بایت حافظه است. سیستم عامل در بخش انتهائی حافظه مستقر و به همراه خود درایورهای مورد نیاز یه منظور کنترل سخت افزار را نیز مستقر خواهد کرد. درایورهای مورد نظر به 200 کیلو بایت حافظه نیاز خواهند داشت. بنابراین پس از استقرار سیستم عامل بطور کامل در حافظه، 500 کیلو بایت حافظه باقیمانده و از آن برای پردازش برنامه‌های کاربردی استفاده خواهد شد. زمانیکه برنامه‌های کاربردی در حافظه مستقر می گردند، سازماندهی آنها در حافظ بر اساس بلاک هائی خواهد بود که اندازه آنها توسط سیستم عامل مشخص خواهد شد. در صورتی که اندازه هر بلاک 2 کیلوبایت باشد، هر یک از برنامه‌های کاربردی که در حافظه مستقر می گردنند، تعداد زیادی از بلاک های فوق را (مضربی از دو خواهد بود)، بخود اختصاص خواهند داد. برنامه‌ها در بلاک هائی با طول ثابت مستقر می گردند. هر بلاک دارای محدوده‌های خاص خود بوده که توسط کلمات چهار و یا هشت بایت ایجاد خواهند شد. بلاک ها و محدو ده‌های فوق این اطمینان را بوجود خواهند آورد که برنامه‌ها در محدوده‌های متداخل مستقر نخواهند شد. پس از پر شدن فضای 500 کیلوبایت اختصاصی برای برنامه‌های کاربردی، وضعیت سیستم به چه صورت تبدیل خواهد گردید؟

در اغلب کامپیوترها، می توان ظرفیت حافظه را ارتقاء و افزایش داد. مثلا" می توان میزان حافظه RAM موجود را از یک مگابایت به دو مگابایت ارتقاء داد. روش فوق یک راهکار فیزیکی برای افزایش حافظه بوده که در برخی موارد دارای چالش های خاص خود می باشد. در این زمینه می بایست راهکارهای دیگر نیز مورد بررسی قرار گیرند. اغلب اطلاعات ذخیره شده توسط برنامه‌ها در حافظه، در تمام لحظات مورد نیاز نخواهد نبود. پردازنده در هر لحظه قادر به دستیابی به یک محل خاص از حافظه است. بنابراین اکثر حجم حافظه در اغلب اوقات غیر فابل استفاده است. از طرف دیگر با توجه به اینکه فضای ذخیره سازی حافظه‌ها ی جانبی نظیر دیسک ها بمراتب ارزانتر نسبت به حافظه اصلی است، می توان با استفاده از مکانیزمهائی اطلاعات موجود در حافظه اصلی را خارج و آنها را موقتا" بر روی هارد دیسک ذخیره نمود. بدین ترتیب فضای حافظه اصلی آزاد و در زمانیکه به اطلاعات ذخیره شده بر روی هارد دیسک نیاز باشد، مجددا" آنها را در حافظه مستقر کرد. روش فوق " مدیریت حافظه مجازی " نامیده می‌شود.

حافطه‌های ذخیره سازی دیسکی، یکی از انواع متفاوت حافظه موجود بوده که می بایست توسط سیستم عامل مدیریت گردد. حافطه‌های با سرعت بالای Cache، حافظه اصلی و حافظه‌های جانبی نمونه‌های دیگر از حافظه بوده که توسط سیستم عامل مدیریت گردند.»