آشنایی با فن آوری صفحه نمایشگر LCD

آشنایی با فن آوری صفحه نمایشگر LCD

اگر از کاربران رایانه باشید، احتمالا اسم هایی از قبیل مانیتور فلت و LCD ها را شنیده اید. لغت هایی که امروزه به قدری باب شده اند که حتی کودکان 5،6 ساله هم که گاهی آنها را به زبان می آورند.

احتمالا هر روزه از وسایل متفاوتی استفاده می کنیم که شامل LCDها هستند. رایانه های لپ تاپ ، برخی مانتیورها، ساعتهای دیجیتالی، اجاقهای مایکروویو، دستگاه پخش سی دی و دستگاه های الکترونیکی فراوان دیگر شامل LCD ها هستند. برای تشخیص LCD بودن یک صفحه کافی است برای چند ثانیه انگشت خود را روی آن صفحه قرار دهید و حرکت امواج را در ناحیه اطراف دستتان مشاهده کنید. البته این کار به هیچ عنوان توصیه نمی شود چرا که در درازمدت به مانیتور شما آسیب می رساند.




ساختار LCD یا LIQUID CRYSTAL DISPLAY

LCD به دلیل مزیت هایی از قبیل نازک بودن ، وضوح بیشتر و مصرف برق کمتر، متداول شده اند. LCD ها یا کریستال های مایع اولین بار در سال 1988 از سوی یک گیاه شناس اتریشی به نام فردریک رینیتز کشف شد. او در مورد نقشی که کلسترول در گیاهان بازی می کرد تحقیق می کرد. یکی از آزمایشات او در معرض حرارت قرار دادن ماده بود. رینیتز کشف کرد کریستالها در دمای 14/5 درجه تبدیل به سیال و یک حالت ابری می شدند و در دمای 178/5 درجه یک مایع واقعی بودند. او اکتشافش را با اتو لهمان یک فیزیکدان آلمانی که کشف کرده بود مایعات خواص مشابه کریستال دارند در میان گذاشت. به خصوص راجع به رفتار آن زمانیکه به آن نور تابانده می شد بنابراین نام آن بوسیله اتولهمان به این صورت نام گذاری شد: کریستال مایع. از ساخت آزمایشی اولین LCDدر سال 1986 ، مدت 18 سال می گذرد. از آن هنگام سازندگان LCDها آن را به لحاظ تکنولوژیکی توسعه دادند و LCDها را از لحاظ تکنیکی به سطح بالایی رساندند و روند رو به رشد فناوری ساخت این وسیله همچنان رو به فزونی است .


ماده سه حالت جامد، مایع و گاز دارد که به تازگی هم دو حالت دیگر به آن اضافه شده است. جامدات شکل خاصی دارند، یعنی مولکول های آنها موقعیت خاصی نسبت به یکدیگر داشته و نمی توانند آزادانه به هر سو حرکت کنند. ولی مولکول های مایعات چنین قیدی نسبت به هم ندارندو در کل حجم آن در حرکت اند. کریستال‌های مایع موادی هستند که ظاهر مایع دارند، اما مولکول‌های آنها آرایش خاصی نسبت به یکدیگر دارند، درست مانند جامدات. به همین دلیل کریستال مایع خصوصیاتی شبیه به مایع و جامد داشته و به همین دلیل با چنین اسم متناقضی خوانده می شوند. این مواد به شدت به دما حساس اند و اندکی حرارت لازم است تا آنها را به مایع واقعی درآورد و یا اندکی سرما تا به معمولی تبدیل شود. به همین دلیل است که LCD ها در مقابل تغییرات دما عکس العمل نشان داده و به عنوان دماسنج طبی استفاده می شوند. جالب این است که به دلیل همین حساسیت نمی توان از کامپیوترهای کیفی یا نظایر آن در هوای بسیار سرد و یا مثلاً در آفتاب داغ ساحل دریا استفاده کرد. در این وضعیت معمولاً LCD ها عکس العمل های عجیب و غریبی از خود نشان می دهند .

کریستال های مایع بسته به چگونگی تحریک و نحوه آرایش مولکول ها به گروه های مختلفی تقسیم می شوند. این نوع کریستال ها نسبت به تغییر دما و در بعضی موارد فشار واکنش نشان می دهند و جهت گیری مولکول‌ها در آنها از الگوی خاصی پیروی می کند که اغلب یک منشا خارجی جهت دهنده دارد. از شواهد برمی آید که کریستال های مایع به حالت مایع نزدیک تر هستند تا جامد.


ویژگی های مورد استفاده در LCD

انواع مختلفی از مواد شناخته شده اند که در دمای معمولی چنین خصوصیاتی دارند. اما دسته ای از آنها هستند که به جریان الکتریسیته هم حساس هستند و مولکول‌های آن متناسب با جریان برق ورودی می چرخند و تغییر زاویه می دهند . این خصوصیت عجیب اثر جالبی هم دارد. وقتی نور از درون یک کریستال مایع این چنین عبور کند، پلاریزاسیون یا قطبش آن هم جهت با مولکول‌های کریستال می شود . از همین خاصیت برای LCD ها استفاده شد. با این توضیح که چون کریستال‌های مایع شفاف و هادی الکتریسیته هستند ، به راحتی می توان آنها را در جریان الکتریسیته قرار داد و نور را از آن عبور داد. برای این کار به جز کریستال مایع به 2 تکه از این شیشه پلاروید یا قطبشگر هم نیاز است. احتمالاً این شیشه ها را دیده اید. اگر دو تکه از این شیشه ها را روی هم قرار دهید. نور به راحتی از آن عبور می کند . اما وقتی یکی از آنها را 90 درجه نسبت به دیگری بچرخانید ، دیگر نور رد نمی شود . این اتفاق به این دلیل روی می دهد که هر شیشه نور را فقط در جهت خاص محور خود عبور می دهد. اگر دو شیشه هم محور باشند نور به راحتی عبور می کند اما اگر محورها با هم زاویه 90 درجه داشته باشند نور رد نخواهد شد .





روش ساخت LCD

برای ساخت LCD دو شیشه پلاروید را با ?? درجه اختلاف نسبت به یکدیگر قرار می دهند و یک کریستال مایع بین آنها می گذارند . وقتی کریستال به جریان برق وصل نباشد؛ نور از قطبشگر اول می گذرد و وارد کریستال مایع می شود جهتش 90 درجه تغییر کرده و به همین دلیل از قطبشگر دوم هم عبور کرده و به چشم می رسد. اما وقتی که جریان به کریستال وصل باشد ،نور دیگر چرخشی نخواهد داشت و نمی تواند از کریستال دوم عبور کند . ساختن یک LCD همان طور که در بالا توضیح داده شد، بسیار ساده تر از آن است که به نظر می آید . فقط به یک ساندویچ شیشه و کریستال نیاز داریم. اما همین ساندویچ ساده ?? سال پس از کشف کریستالهای مایع ساخته شد. کریستال مایع را یک گیاه شناس اتریشی در سال 1888 برای اولین بار در حین ذوب جامدی از مشتقات آلی کشف کرد . اما اولین LCD را یک کارخانه آمریکایی در سال 1968 ساخت . تکنولوژی ساخت LCD هر روز متکامل تر شده و جای بیشتری در صنایع امروز به خود اختصاص می دهد . البته هنوز هم تحقیقات برای ساخت نمونه های بهتر و کاراتر این وسیله ادامه دارد.

عیب‌یابی کامپیوترهای کیفی

عیب‌یابی کامپیوترهای کیفی

هر کاربر کامپیوتری مجبور خواهد بود روزی کامپیوتر خود را تعمیر و یا تعویض کند. چنین شرایطی برای هر کاربری بسیار دشوار خواهد بود. اما با مطالعه نکات و ترفندهای مربوط به عیب‌یابی و تعمیر کامپیوترهای کیفی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، می‌توانید با اعتماد به نفس کامل، این امور را انجام دهید.



تصادفات

تصادفات همیشه رخ می‌دهند، به ویژه زمانی که در سفر هستید، به همراه بردن کامپیوتر کیفی در هواپیما، قطار و اتومبیل و یا کار با آن در محل‌های نا آشنا، ممکن است سبب شود تا کامپیوتر شما ضربه بخورد، بیفتد و یا آب روی آن بریزد. اگر کامپیوترتان به زمین بیفتد، ممکن است یک یا تمامی بخش‌های داخلی آن صدمه ببیند. با بررسی ظاهر آن می‌توانید صدمات خارجی را مشاهده کنید، اما تنها راه تشخیص صدمات داخلی آن است که کامپیوتر را روشن کرده و ببینید که چه اتفاقی می‌افتد. بسته به علایم ظاهر شده، ممکن است خودتان قادر باشید کامپیوترتان را تعمیر کنید. اگر هیچ صدمه واضحی را مشاهده نکردید اما کامپیوتر شما دارای مشکل بود، ممکن است یکی از اتصالات ظریف داخل آن شکسته و یا شل شده باشد؛ بنابراین پیش از آنکه به فکر خرید قطعات جدید و یا یک کامپیوتر کیفی جدید بیفتید، بهتر است کامپیوتر آسیب دیده خود را به یک مرکز تعمیرات کامپیوتر ببرید تا شاید متخصصان آنجا بتوانند مشکل را یافته و برطرف سازند.

در مورد ریختن آب روی کامپیوتر نیز باید گفت این امر در اغلب اوقات بسیار دردسر ساز است. اما همیشه ریختن آب روی کامپیوتر کیفی به معنای پایان عمر آن نیست. مایعات می‌توانند موجب خرابی اجزای الکتریکی داخل کامپیوتر، به ویژه مادربرد شوند، اما اگر به سرعت پس از ریختن مایعات،‌ دست به کار شوید، می‌توانید از بروز فاجعه جلوگیری کنید. بدین منظور بلافاصله کامپیوتر خود را خاموش کرده و آن را به آرامی وارونه کنید. با این کار مایعات داخل آن خارج شده و از صدمات بیشتر جلوگیری خواهد شد. اگر مایع ریخته شده در داخل کامپیوتر، آب است، می‌توانید اندکی صبر کنید تا تبخیر شود و سپس کامپیوتر را از حالت برعکس خارج کنید.


نوشیدنی‌هایی چون نوشابه، آب میوه و قهوه مشکل بیشتری ایجاد می‌کنند؛ زیرا ممکن است آن مایع خشک شود، اما بقایا و رسوبات آنها باقی می‌مانند که می‌توانند موجب قطعی جریان و خرابی اجزا شوند. در این حالت بهتر است فرد متخصصی کامپیوتر شما را بررسی کرده و آن را تمیز کند.




مشکلات مربوط به صفحه نمایش

صفحات LCD کامپیوترهای کیفی بسیار خوب به نظر می‌رسند، اما این صفحات و اجزایی که آنها را به مادربرد متصل می‌کنند،‌ بسیار ظریف هستند و افتادن کامپیوتر و یا تکان‌های شدید می‌تواند موجب خرابی صفحه نمایش شود.

مشکلات مربوط به صفحه نمایش انواع مختلفی دارند و هریک از آنها دارای علل مخصوص به خـود هستند. زمانی که صفحه نمایش فقط تصویر سیاهی را نمایش می‌دهد، نشانگر آن است که اتصال بین صفحه و مادربرد شل یا قطع شده است. زمانی که خطوط باریکی روی صفحه نمایش داده شود، معمولاً نشانگر آن است که یکی از اتصالات مادربرد شل شده است. زمانی که تصویر تار و کم نور است، احتمالاً نورپردازی پشتی آن به خوبی انجام نمی‌شود. وجود لکه‌های فزاینده در صفحه نمایش، علامت آن است که زمان آن فرا رسیده صفحه نمایش خود را تعویض کنید. اگر پس از آنکه اندکی با کامپیوتر خود کار کردید، صفحه نمایش دچار اختلال شد، نشان دهنده آن است که کامپیوتر بیش از حد داغ شده است. پیکسل‌های مرده که به شکل نقاط سیاه و سفید توپر کوچک نمایش داده می‌شوند، متداول هستند، اما هیچ راه حلی برای آنها وجود ندارد. اما برخی شرکت‌ها در صورتی که تعداد پیکسل‌های مرده از یک حدی بیشتر باشد، کامپیوتر کیفی را تعویض کرده و کامپیوتر دیگری به شما می‌دهند.


اغلب این اشکالات به بررسی یک فرد متخصص نیاز دارند. تعمیر صفحه نمایش فرآیند دشوار و حساسی است و معمولاً به باز کردن کامپیوتر نیاز دارد که در نتیجه گارانتی سیستم شما را باطل می‌سازد. اولین موردی که باید بررسی کنید فن‌های کامپـیوتر اسـت. باید از درست کار کردن آنها اطمینان حاصل کنید. منافذ کامپیوتر خود را بررسی کنید تا از بسته نبودن آنها اطمینان یابید. هوا باید بتواند در بخش زیرین کامپیوتر نیز جریان داشته باشد. اگر همه منافذ باز بودند، اما کامپیوتر شما همچنان داغ بود و صدای فن نیز شنیده نمی‌شد، احتمالاً اشکال از فن است. ممکن است فقط کافی باشد خاک روی فن و یا منافذ را پاک کنید اما اگر اسپری‌های هوای فشرده نیز در این خصوص به شما کمکی نکردند، فن را برداشته و به صورت دستی آن را تمیز کنید.

بسته به نوع کامپیوتر کیفی شما، برداشتن فن می‌تواند کار ساده یا دشواری باشد. بهتر است در این مورد احتیاط کنید. پس از آنکه فن را کاملاً تمیز کردید، اگر باز هم کار نکرد، بهتر است آن را تعویض کنید. خاموش شدن کامپیوتر می‌تواند در نتیجه شل شدن سوئیچ‌ها نیز رخ دهد. اگر مشکل داغ شدن بیش از حد کامپیوتر برطرف نشد، کامپیوتر خود را نزد متخصص ببرید تا آن را بررسی کند.


مشکل روشن شدن کامپیوتر

هنگامی که کامپیوتر روشن نشود، علل متعددی می‌تواند برای این امر وجود داشته باشد؛ اما بهتر است ابتدا ساده‌ترین آنها را بررسی کنید.کامپیوتر بدون نیروی برق نمی‌تواند کار کند، پس بهتر است ابتدا بررسی کنید که باتری آن شارژ دارد یا خیر. آداپتور A/C کامپیوتر کیفی خود را نیز بررسی کنید. اطمینان یابید که پریز برقی که کامپیوتر خود را به آن متصل کرده‌اید، به درستی کار می‌کند. اگر پریز برق به درستی کار می‌کرد و دچار اشکال نبود، بررسی کنید که آیا LED روشن بوده و تمامی اتصالات در جای خود محکم هستند یا خیر. اگر هیچ مشکلی در این خصوص وجود نداشت، می‌توانید مطمئن باشید که مشکل از منبع تغذیه شماست.


پیش از راه‌اندازی کامپیوتر، تمامی تجهیزات جانبی را از کامپیوتر خود جدا سازید. احتمال آن وجود دارد که تجهیزات جانبی سبب بروز مشکل باشند. جدا ساختن آنها قبل از راه‌اندازی کامپیوتر، این موضوع را مشخص می‌کند. اگر حین فرآیند راه‌اندازی با صدای بیپ مواجه شدید ولی کامپیوتر روشن نشد، احتمالاً مشکل در BIOS کامپیوتر است و یا یکی از ماجول‌های حافظه دچار اشکال شده است. این صداهای بیپ تصادفی نیستند، بلکه کدی هستند که توسط شرکت سازنده ایجاد شده‌اند و به افراد متخصص اعلام می‌کنند که مشکل چیست. بررسی ماجول‌های حافظه نسبتاً آسان است. حافظه در قسمت انتهایی کامپیوتر کیفی قرار دارد.

اغلب کامپیوترهای کیفی دارای دو شیار حافظه هستند. ابتدا یک ماجول حافظه را خارج سازید و کامپیوتر خود را راه‌اندازی کنید. اگر کامپیوتر به درستی راه‌اندازی شد، مشخص می‌شود که دارای یک ماجول حافظه یا شیار حافظه معیوب هستید. در غیر این صورت همین کار را در مورد یـک حافظه دیگر نیز انجام دهید. ممکن است مجبور شوید یک ماجول حافظه جـدید نصب کنید تا کامپیوترتان به حالت عادی خود باز گردد. اگر فن و هارددرایو شما به درستی کار می‌کنند و شـما صدای چرخیدن آنها را می‌شنوید، اما در صفحه نمایش هیچ چـیزی نمایش داده نمی‌شود، مشکل مربوط به صفحه نمایش شماست.

حافظه لپ تاپ خود را افزایش دهید

حافظه لپ تاپ خود را افزایش دهید

اضافه کردن RAM برای بهبود عملکرد

با وجود اینکه پردازشگرهای لپ تا‌پ‌ عمـلکرد خـوبی در زمـیـنه متـعادل سازی سـرعت انـجام کار و مـصرف کم برق دارند، ولی در مـجموع پردازشگرهای کامپیوترهای دسک‌تاپ از آنها پیشی گرفته‌اند.

مهم‌تر اینکه کامپیوترهای دسک‌تاپ از نظر سرعت بالاتر هارددرایو که بیشترین تاثیر را در سرعت کلی سیستم دارد، نسبت به لپ تا‌پ‌ها برتری دارند. چاره این امر برای افرادی که از لپ تا‌پ‌ها استفاده می‌کنند این است که وابستگی آنها به هارددرایو را به حداقل برسانند.

منظور از این سـخن، ارتقای RAM اسـت. هر چـقدر یـک لپ تاپ بتـواند اطلاعات بیـشـتری را در حافـظه پرسرعت خود جمع‌آوری کند، نیاز کمـتری به جمع‌آوری اطلاعات در حافـظه مجازی روی هارددرایـو خـود دارد و ایـن بـدان معناسـت که زمـان انتـظار برای دستیابی به اطلاعات از روی دیسک چرخان نسبتاً کند، کمتر می‌شود.

افزودن یا جایگزین کردن RAM، به آسانی وصل کردن کابل USB است. می‌توانید لپ تاپ خود را برای انجام چنین کاری به مراکز خدمات کامپیوتر ببرید، اما این کار فقط هدر دادن پول است. مگر اینکه واقعاً هیچ‌گونه مهارت مکانیکی در زمینه کامپیوتر نداشته باشید.


برای اجرای ویندوز XP به طور معمول RAM یک گیگابایتی کفایت می‌کند. اما در صورتی که با فایل‌های ویدئویی، Microsoft یا بازی‌هایی که نیاز به RAM بالا دارند، کار می‌کنید، استفاده از RAM بالاتر بهتر است.

ویندوز ویستا با RAM 2گیگابایتی و بالاتر، به بهترین شکل اجرا می‌شود، هرچند کاربرانی که فشار زیادی به کامپیوتر خود نمی‌آورند، می‌توانند موقتاً با RAM 1/5گیگابایتی هم کار خود را پیش ببرند.

تـوجه داشـته باشـید که ارتـقا دادن RAM مـنوط بـه کاهش بازده کار اسـت. برای مـثال مـمـکن اسـت حافظه لپ تاپی که از ویندوز ویستا استفاده می‌کنـد را از 2 گیگابایت هم بالاتر ببرید، ولی تغییری در آن احساس نکنید. لپ تا‌پ‌های تـک کاربـر حـتی اگر ویـستا و Office 2007 هم روی آن نصب باشد، نیاز چندانی به حافظه 3 یا حتی 4 گیگابایتی ندارند.

از سوی دیگر، بدون تردید نیازهای آینده مقادیر عجیب و غریب حافظه‌های امروزی را ناچیز نشان خواهد داد. (یادمان باشد که روزی کامپیوترهای 64 بیتی بالاترین مدل کامپیوتر بودند.) گرچه شاید در آن زمان لازم باشد که به طور کلی به دنبال یک کامپیوتر کاملاً جدید باشید.



خرید RAM

تنها موضوعی که در مورد ارتقای RAM باید نسبت به آن مهارت داشته باشید، خرید ماجول حافظه مناسب است.بسیاری از لپ تا‌پ‌ها از SODIMM استفاده می‌کنند که از RAM کامپیوترهای دسک‌تاپ کوچک‌تر بوده و در نتیجه برای لپ تا‌پ‌ها مناسب‌ترند.

برای اینکه بدانید کامپیوتر کیفی شما تا چه مقدار RAM را پشتیبانی می‌کند و اینکه نوع کارت حافظه‌ای که می‌پذیرد چیست و چه تعداد شیار SODIMM در آن وجود دارد، به سراغ دفترچه راهنمای کامپیوتر کیفی خود یا سایت شرکت تولیدکننده آن بروید. هرچند اگر هم برخی از این اطلاعات را به دست نیاوردید، جای تعجب ندارد.

برای کسب آگاهی کامل باید نگاهی به RAM موجود در کامپیوتر کیفی خود بیندازید. در بسیاری از لپ تا‌پ‌ها با برداشتن پانل دسترسی که در زیر کامپیوتر قرار دارد، به راحتی می‌توان به شیار‌های RAM دسترسی پیـدا کرد. با استفاده از یک پیچ گوشتی کوچک این صفحه را باز کنید. احتمالاً در پیدا کردن RAM مشکلی نخواهید داشت؛ مگر آنکه پشت قطعه دیگری مانند هارددرایو قرار داشته باشد که البته این قطعات هم قابـل برداشتـن هستند. حواسـتان باشد درصورتی که مجبور به برداشتن قطعه‌ای شدید، در پایان کار نسبت به قرار دادن آن در محل خود، اطمینان حاصل کنید.

به محض اینکه محل RAM را پیدا کردید، هرگونه شماره‌ای که روی برچسب آن وجود دارد را به همراه اسم تجاری آن یادداشت کنید.


اگر برای دیدن برچسب آن نیاز به برداشتن کارت دیگری بود، ابتدا قسمت فلزی میز یا صندلی خود را با دست لمس کنید تا الکتریسیته ساکن بدن خود را تخلیه کنید. برای اطلاعات بیشتر به مقاله "حفاظت در برابر ESD " مراجعه نمایید.

شیارهای SODIMM معمولاً زایده‌ای فنری دارند و زمانی که کارت حافظه به درستی در جای خود قرار گیرد، این زائده‌ها در شکاف‌های موجود در لبه کارت حافظه چفت می‌شوند. برای بیرون آوردن SODIMM، زائده‌ها را از درون شکاف خارج کنید. ممکن است برای این کار اهرم‌های کوچکی وجود داشته باشند که شما باید آنها را فشار دهید. این عمل به بالا آمدن لبه فوقانی کارت حافظه منجر می‌شود یا دست کم این امکان را به شما می‌دهد تا بتوانید با ناخن‌های خود آن را بالا بکشید. در یک زاویه مشخص، بیرون کشیدن کارت از شیار میسر می‌شود. به این موضوع که کامپیوتر کیفی شما یک یا دو شیار SODIMM دارد، توجه داشته باشید، زیرا با اضافه کردن یک RAM به حافظه موجود، به جای جایگزین کردن آن، می‌توانید در هزینه صرفه‌جویی کنید.

سپس وب‌سایت سازنده SODIMM خود را پیدا کرده و شماره مـدل کارت حافـظه خود را در آن بیابیـد. شما باید لیستی از ویـژگی‌های ماجـول خـود را پیـدا کنیـد که شامل ظرفیت (مثلاً 512 مگابایت)، فرکانس (مانند 667 کیلوهرتـز یا PC2- 5300)، نـوع کارت (مثل DDR2) و زمانـبندی آن باشد. (مانند 12-4-4-4؛ بعضی توزیع کننده‌ها فقط شماره اول را که CL یا CAS نامیده می‌شود، یادداشت می‌کنند.)

شما می‌توانید به شکل مجازی تمام مدل‌های اخیر SODIMM را در سایت‌های توزیع کنندگان پیدا کنید، هرچند فروشگاه‌ قطعات کامپیـوتری یا لـوازم الـکترونیکی مـحل شما مـمکن اسـت تنها چند مدل معروف آن را داشته باشند. شایـد به این نتیجه هم برسید که شرکت تولیدکننده کامپیوتر شـما یکی از گران‌‌فروش‌ترین توزیع کننده‌های RAM است.

در مـورد RAMهای قدیـمی‌تر، شایـد لازم باشـد که تـعداد پین‌های آن را بشمارید. (پین‌ها اتـصالاتی هستند که در کانکتورهای کناری وجود دارند.) و از طریق جست‌وجو در Google Images و تصاویر موجود در آن، تعداد پین‌ها را با هم مطابقت دهید. برای مثال، اگر به دنبال SODIMM دارای 144 پین هستید و تصویر کارتی را پیدا کردید که دقیقاً مشابه کارت خودتان است، صفحه وبی که تصویر مذکور در آن قرار دارد احتمالاً نـوع آن کارت را مـثلاً EDO یا SDRAM مشـخص کرده است.




به اعداد توجه داشته باشید

خرید کارت حافظه‌ای با مشخصاتی که کامپیوتر کیفی شما آن را پشتیبانی کند یا چیزی بهتر از آن، از اهمیت بالایی برخوردار اسـت. (در قـسمت "خرید RAM بهتر" توضـیح بیشتری در این خصوص داده شده اسـت.) اگر درصدد جایگزین کردن SODIMM هستید، مسلماً نمی‌خواهید که با نصب یک حافظه کندتر، سرعت عملکرد خود را از دست بدهید. اگر هم قصد دارید کارت RAM دیگری را اضافه کنید، مطابقت داشتن مشخصات آن با حافظه موجود، احتمال خطا را کاهش خواهد داد.


به عنوان مثال، حافظه‌ای که تهیه می‌کنید، باید از نظر درجه‌بندی فرکانس، مثلاً 800 مگاهرتز یا 6400-PC2 با RAM موجود یکسان بوده یا بهتر از آن باشد. (درجه‌بندی کامپیوترهای شخصی بر مبنای فرکانس حافظه ضربدر 8 محاسبه می‌شود. مانند 3200-PC برای حافظه 400DDR مگاهرتز یا 5300-PC2 برای حافظه 667DDR2مگاهرتز.) اگر فرکانس RAM خریداری شده پایین‌تر از قبلی باشد، کامپیوترهای شما کندتر به نظر می‌رسد و ممکن است پیغام خطا نیز بدهـد که البته ایـن به تنظیـمات حافـظه در BIOS بستگی دارد. ایـمن‌تریـن حالـت آن اسـت که از RAM با سـرعـت بالاتر استـفاده کنید. هرچند نـیازی به صرف هـزینه بیشتر برای حافظه با فرکانس بالاتر نیست. (مثلاً جایگزین کردن 800SODIMM مگاهرتز به جای کارت 533 مگاهرتز)، مگر اینکه تصمیم داشته باشید با سرعت بسیار زیادی کار کنید. (سرعت بسیار زیاد عمر باتری را کاهش می‌دهد، بنابراین اغلب استفاده کنندگان از کامپیوترهای همراه، دست به ایـن کار نمی‌زنند.) در نهایت اگر لپ تاپ شما از حافظه دو کانال (dual-channel) پشتیبانی می‌کند، از مطابقت داشتن هر دو SODIMM که می‌خرید، اطمینان حاصل کنید. اگر کارت‌های RAM با یکدیگر مطابقت نداشته باشند، ممکن است عملکرد کامپیوتر را به حالت تک کاناله (single-channel) ببرند.



طریقه نصب

برای جایگذاری یک SODIMM جدید، لبه کانکتور آن را با زاویه حدوداً 45 درجه داخل شیار قرار دهید. زمانی‌که تا حد امکان داخل شیار شد، کارت را مستقیماً به سمت پایین فشار دهید. اگر همه چیز سر جای خود قرار داشته باشد، زبانه‌های فنری شیار در شکاف‌های لبه کناری SODIMM چفت می‌شود و کارت به حالت کاملاً خوابیده قرار می‌گیرد. اگر این‌گونه نشد، کار را از نو انجام دهید.

اگر پیش از بستن پانل دسترسی لازم بود که سایر قطعات را نیز به جای خود برگردانید،‌ مطمئن شوید که همه چیز درست سر جای خود قرار گرفته است. حتی اگر یک کابل هم به شکل صحیح سرجای خود نرفته باشد یا یکی از پایه‌های هارددرایو درست نصب نشده باشند، پانل دسترسی سر جای خود قرار نخواهد گرفت،‌ مگر اینکه مشکل را حل کنید.



ورودی نادرست، نتایج بیهوده

نکته آخر اینکه همان‌طور که استفاده از RAM ارزان‌قیمت در کامپیوترهای دسک‌تاپ می‌تواند موجب بی‌ثباتی و بروز خطا در کار شود، استفاده از حافظه‌های متفرقه نیز کار کامپیوتر کیفی شما را مختل می‌کنند. همواره سراغ مارک‌های مطمئن نظیر Corsair ،Crucial و OCZ بروید.




خرید RAM بهتر

مشخصات RAM موجود در کامپیوترتان را پیدا کنید. آن‌گاه با توجه به آن حافظه‌ای بخرید که از نظر مشخصات یا با آن یکسان بوده یا از آن بهتر باشد. توجه داشته باشید که توانایی‌ها و تنظیمات BIOS کامپیوتر کیفی شما مشخص می‌کند که آیا RAM با فرکانس بالاتر یا زمان‌بندی محدودتر، می‌تواند موجب بهبود عملکرد کامپیوتر شما شود یا خیر؟